Godzina pąsowej róży

Zakochany w szesnastoletniej Ani Karol pożycza od kolegi skuter, by zaprosić ją na randkę. Jego plan zawodzi: nowoczesna, prozaiczna dziewczyna lekceważy intencje chłopaka, którego traktuje jak zwykłego kolegę. W rezultacie romantyczne w zamierzeniu spotkanie kończy się kłótnią. Oburzona Ania wraca do domu, w którym właśnie mają miejsce przełomowe dla jej rodziny wydarzenia: Ewa, starsza siostra Ani, nieoczekiwanie przedstawia zszokowanym rodzicom swojego męża, Janka Doronia, i oznajmia, że będzie z nimi mieszkał.
Ania przez nieostrożność tłucze szkło w starej fotografii prababki Eleonory i psuje jej zabytkowy zegar. Kiedy dziewczyna cofa wskazówki czasomierza, nieoczekiwanie przenosi się o 80 lat w przeszłość. Początkowo nie chce wierzyć w słowa ożywionej Eleonory, która tłumaczy jej, że powrót do czasów współczesnych jest niemożliwy, jako że magiczny zegar, sprawca całego zamieszania, został uszkodzony. Jak się okazuje, Ania i jej piękna prababka są jedynymi osobami świadomymi temporalnych zawirowań. Pozostali nie zdają sobie sprawy, że zostali przeniesieni do XIX wieku. Eleonora pozostawia dziewczynę wśród bliskich, tłumacząc jej nietypowe zachowanie wypadkiem, któremu rzekomo miała ulec.
Ania nie potrafi dostosować się do staroświeckich norm i zwyczajów. Powoduje ogromne zamieszanie w konserwatywnej, mieszczańskiej społeczności. Na pensji dziewczyna budzi podziw swoją wiedzą naukową, lecz chwilę później wywołuje skandal, demonstrując nowoczesne ćwiczenia gimnastyczne. Zwolniona do domu wykorzystuje okazję, by samotnie pospacerować po mieście. Brak przyzwoitki przy boku młodziutkiej panienki prowokuje bezczelnego młodzieńca. Jego niewybredne zaloty przerywa dopiero cios, który wymierza mu Ania. W zakładzie tajemniczego zegarmistrza dziewczyna dostrzega zegar Eleonory, jednak czary uniemożliwiają jej zdobycie cennego przedmiotu.
Bohaterka coraz silniej odczuwa różnice między XIX a XX wiekiem. Przeżywa szok, gdy dowiaduje się, że o rękę jej siostry stara się podstarzały przyjaciel rodziny, mecenas Kępski. Janek Doroń, którego kocha Ewa, ze względu na swoje ubóstwo i zamiłowanie do muzyki, nie jest uważany za odpowiedniego kandydata na męża.
Po przyjęciu zaręczynowym Ania odwiedza zegarmistrza i podstępem próbuje odebrać mu zegar. Zdobywa tylko kluczyk do nakręcania czasomierza, lecz jednocześnie przenosi się o miesiąc w przyszłość, lądując na bałtyckiej plaży, gdzie jej rodzina spędza wakacje. Zjawia się tam również XIX-wieczna wersja Karola. Młodzieniec wydaje się zafascynowany Anią, mimo że dziewczyna wywołuje kolejny skandal. Kryzys zostaje zażegnany przez Eleonorę, która zjawia się w towarzystwie Doronia. Młodzieniec w międzyczasie otrzymał duży spadek i mógł zaręczyć się z Ewą. Eleonora stara się odzyskać skradziony przez Anię kluczyk, by uniemożliwić dziewczynie powrót do przyszłości. Wrzuca go w morskie fale, jednak bohaterce udaje się go odnaleźć.
Podczas wesela Ewy Karol wyraźnie stara się o względy Ani. Jego szarmanckie zachowanie sprawia, że dziewczyna po raz pierwszy zaczyna doceniać urok i romantyzm epoki, w której się znalazła. Jej dobry nastrój nie trwa długo – Eleonora próbuje uwieść młodzieńca, proponując mu pomoc w zagranicznej karierze naukowej. Nieświadomy konfliktu między kobietami Karol ulega jej namowom. Zazdrosna Ania podejmuje kolejną próbę zdobycia zegara, wkradając się do mieszkania Eleonory. Udaje jej się przesunąć czas o kolejne 20 lat. Stopniowo uświadamia sobie, że przyszłość nie potoczyła się po jej myśli: Doroń zdradza Ewę, usprawiedliwiając się niespełnionymi ambicjami artystycznymi, zaś sama Ania została zdziwaczałą starą panną. Tylko Eleonora, władając magią zegara, pozostała piękna i młoda...
Podczas spektaklu w operze hrabina informuje Anię, że przed laty Karol, odrzuciwszy jej względy i protekcję, był zmuszony wrócić do Warszawy i zapomnieć o swoich planach. Zakochani spotykają się ponownie, tym razem jako dojrzali ludzie, świadomi swoich uczuć. Podczas spaceru po parku postanawiają się pobrać. Niestety, nocna eskapada sprawia, że rodzina Ani uznaje ją za niepoczytalną i postanawia odizolować. Uwięziona w pokoju kobieta ucieka przez komin i w ostatniej chwili dociera do kościoła. Szczęśliwych nowożeńców odwiedza Eleonora, która ofiarowuje Ani magiczny zegar w prezencie ślubnym.
Bohaterka w końcu może przenieść się do swoich czasów. Pierwszą rzeczą, jaką robi po powrocie, jest spotkanie z Karolem. W tym samym parku, w którym zaręczyli się przed laty, młodzi godzą się i wymieniają pierwszy pocałunek. Obserwuje ich stary zegarmistrz... (AP)