5 marca 1953 roku zmarł Józef Stalin

Był naszym nauczycielem, najlepszym i najmądrzejszym z przyjaciół. Całe swe życie poświęcił sprawie wyzwolenia klasy robotniczej i wszystkich ludzi pracy. Miliony ludzi Związku Rad i krajów idących drogą socjalizmu tworzą świat nowy, niosąc w sercach i na ustach imię Stalina.

Przez 35 lat codziennie rano przechodził przez dziedziniec starego Kremla. Wraz z Leninem zbudował pierwsze na świecie państwo robotników i chłopów. Towarzysz Stalin - niezrównany organizator partii i genialny teoretyk marksizmu-leninizmu. Pod jego wodzą zacofany dawniej kraj stał się potężnym przemysłowo-kołchozowym mocarstwem. Wychował niezłomne pokolenia ludzi radzieckich, budowniczych nowego życia. Wielki Stalin, nauczyciel, wódz, ojciec. Stalin - kontynuator wiekopomnego dzieła Lenina. Moskwa - miasto Stalina, nadzieja świata. W ojczyźnie Stalina urzeczywistnia się odwieczne ludzkie marzenie o pokoju i szczęściu. Stalin prowadzi narody radzieckie do komunizmu. Stalin kazał rzekom zawrócić w biegu i zamienił pustynie w urodzajne pola. Stalin zatrzymał niszczycielskie wiatry i przeobraził krajobraz ziemi. Stalin to jutro ludzkości. Stalin to imię epoki. Dzięki Stalinowi rozkwitła ziemia i rozkwitł człowiek. Ojczyzna Stalina jest krajem braterstwa i przyjaźni. Stalin zespolił w jednej, zgodnej rodzinie wszystkie narody Związku Radzieckiego. Jego troska o człowieka była wzruszająca i prosta. Jak prosty i skromny był Stalin. Jego orle oczy patrzyły daleko w przyszłość.
Stalin - twórca potęgi Radzieckich Sił Zbrojnych. Pod wodzą Stalina Armia Radziecka wybawiła narody Europy i Azji od groźby faszystowskiej niewoli. Drogi, niezapomniany głos Stalina zapowiadał godzinę wolności. Stalinowi naród nasz zawdzięcza wyzwolenie z hitlerowskiego jarzma, odzyskanie prastarych ziem polskich, utrwalenie niepodległości. Nie ma na świecie takich sił, które mogłyby powstrzymać marsz społeczeństwa radzieckiego naprzód ku komunizmowi. Dzieło Stalina jest nieśmiertelne. Ukochany przez wszystkich prostych ludzi na świecie obrońca pokoju, wielki Stalin.

5 marca, o godzinie 9 minut 50 wieczorem przestało bić serce Józefa Wissarionowicza Stalina. Tragiczna wieść okryła ciężką żałobą całą ludzkość. Wraz z narodami Związku Radzieckiego głęboko i boleśnie przeżywa ten wielki cios naród polski. Polska klasa robotnicza składa hołd świetlanej pamięci wielkiego wyzwoliciela naszej ziemi. W tej ciężkiej chwili załoga Żerania z największą mocą odczuwa serdeczną i nierozerwalną więź narodu polskiego z wielkim krajem radzieckim. W tej ciężkiej chwili głębiej niż kiedykolwiek odczuwamy niezwyciężoną siłę i zwartość światowego obozu pokoju, którego natchnieniem był, jest i będzie Józef Stalin. Dla chłopów z gromady Teresin imię Stalina wiąże się z budową lepszego życia wsi polskiej. Ból targa sercem robotników czerwonej Łodzi. Ból targa sercem kobiet polskich. Naród polski chyli czoła przed nieśmiertelnym wodzem ludu pracującego całego świata. Lublin, jedno w pierwszych miast polskich, które wyzwolił Stalin. Spowity kirem żałobnym stary Kraków. Mocniejsza niż kiedykolwiek jest nasza spójnia ideowa i braterstwo w walce o pokój, wolność narodów i socjalizm, której wzór daje nam wielka, bohaterska partia Lenina i Stalina. Wielki ludowy ból jednoczy nasze szeregi. Załoga Chrzanowskiej Fabryki Wagonów czcić będzie pamięć wielkiego Stalina, podwajając wysiłki w walce o plan sześcioletni. Przedstawiciele ludu pracującego stolicy, oddając najgłębszy hołd pamięci wodza i nauczyciela, ślą stalinowskiemu kierownictwu bohaterskiej partii Lenina i Stalina wyrazy miłości i bezgranicznego zaufania. Masy pracujące Śląska wiedzą, że swoje wyzwolenie z jarzma kapitalistów, olbrzymie osiągnięcia w budowie nowego życia, zawdzięczają Stalinowi, wielkiemu przyjacielowi naszego narodu. Górnicy Katowic nadają swojemu miastu najdumniejsze z imion, imię Stalina.

Do Moskwy udaje się delegacja narodu polskiego. Na jej czele Bolesław Bierut. Z całego kraju zwracają się delegacje do Ambasady Związku Radzieckiego z wyrazami czci dla nieśmiertelnego Stalina. Imię Stalina nosić będzie Pałac Kultury i Nauki, dar Związku Radzieckiego dla stolicy Polski. Umilkł dziś plac budowy. Przyjaciele radzieccy, wasz ból jest naszym bólem.

9 marca, godzina 10.

Lud Warszawy żegna bliskiego, bezgranicznie drogiego Stalina. Przemawia towarzysz Józef Cyrankiewicz. Przemawia towarzysz Franciszek Jóźwiak. Żegnaliśmy go wszyscy: robotnicy, chłopi, żołnierze. Manifestacja poważna i surowa, bojowy przegląd sił narodu, który wie, co ukochał i do czego zmierza. Pójdziemy naprzód, jak uczył nas Stalin. Będziemy zjednoczeni i wytrwali, będziemy czujni! Bohaterska Warszawa ślubuje wierność sztandarowi Stalina. Strzec będziemy jak źrenicy oka zdobyczy ludu pracującego i granic naszego kraju. Umacniać i pogłębiać będziemy braterską, wieczystą przyjaźń narodu polskiego z narodami Związku Radzieckiego. Zacieśnimy więzy braterstwa z 500-milionowym narodem wyzwolonych Chin, z krajami demokracji ludowej, z potężną armią bojowników pokoju na wszystkich kontynentach. Towarzyszu Stalin! Żyje i zwycięża twoje dzieło. Prowadzi nas twoja nauka. Prowadzi nas twoja partia. Przodujący robotnicy, chłopi, inżynierowie zobowiązali się pracować lepiej i wydajniej. Najlepsi z nich zgłosili się do szeregów Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jutro rozpocznie się nowy dzień trudu i walki o całkowite zwycięstwo nieśmiertelnej idei Stalina. Jeszcze żarliwsza będzie nasza codzienna praca, jeszcze mocniejsza walka o pokój, jeszcze głębsza miłość ojczyzny. Jeszcze twardszy będzie nasz krok ku dalszym zwycięstwom pod kierownictwem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wiernego ucznia Stalina - Bolesława Bieruta. Idea Stalina jest nieśmiertelna. Sztandar Stalina znajduje się w mocnych i pewnych rękach.