overview
Poeta przy biurku. Poeta odbiera kwiaty podczas spotkania. Władysław Broniewski recytuje swój wiersz.
| 00:00:01:00 | Napis: „Jubileusz poety – rewolucjonisty”, w tle książki z twórczością Władysława Broniewskiego. |
| 00:00:07:14 | Władysław Broniewski siedzący przy biurku. |
| 00:00:23:18 | Broniewski stojący na mównicy przed pracownikami ZWUT. |
| 00:00:28:18 | Kobiety wręczają poecie kwiaty. |
| 00:00:45:00 | Władysław Broniewski deklamuje wiersz: „Most Poniatowski”. |
| 00:01:36:15 | Słuchacze biją brawo. |
reader text
Władysław Broniewski obchodzi dziś 25-lecie swej twórczości poetyckiej. Broniewski – poeta, Broniewski – rewolucjonista jest związany z życiem i walką polskich mas pracujących ostatniego ćwierćwiecza. Znali wiersze Broniewskiego walczący o sprawiedliwość robotnicy. Uczyli się ich w celach więziennych działacze rewolucyjni. Dziś słuchają go warszawscy robotnicy w swoich świetlicach i klubach. Dziś poeta buntu i walki może warszawskim robotnikom mówić o pięknie i potędze ich pracy.
„Most Poniatowskiego”. „
„Drogi zburzone,/ miasta w ruinie,/ historia/ gnie nas i łamie,/ lecz – »nie zginęła»,/ nigdy nie zginie,/ my ją dźwigniemy sami!/ Sterczą pod niebo gruzy Warszawy,/ wre robota nad rumowiskiem./ Z gruzów zwycięstwa,/ z odłamków sławy/ most budujemy/ przez Wisłę./ Lud,/ co przed wrogiem karku nie schylał,/ dźwiga/ za przęsłem przęsło. /Filar pod niebo!/ Łuki na filar!/ Wzwyż!/ W dal!/ W socjalizm!/ W zwycięstwo!/ Most – narodowi,/ roboczym masom,/ niech przezeń przejdą/ wojskiem./ Trzeba zapału,/ trudu i czasu./ Most budujemy:/ Polskę”.
previous 
